FOCUS #6 Brigitte Koolen

Eindhoven ademt techniek, innovatie, creativiteit, en kent een no nonsens mentaliteit van samenwerken en aanpakken. 
Maar wie zijn de innovatoren op gebied van kunst, fotografie, design en cultuur die vol toewijding en, als het nodig is, met een ongelooflijk lange adem deze stad zo uniek maken? In de maandelijkse rubriek Focus zijn de innovators van de stad het woord. Zij vertellen je wat hen raakt wanneer ze uit zijn in Eindhoven. 

Voor deze editie spraken we met Brigitte Koolen, die haar carrière bij het Parktheater begon als stagiaire op de communicatie afdeling en daarna nooit meer is weg gegaan. Ze is al vanaf het eerste moment betrokken bij Uit in Eindhoven en het maken van de UITkrant. Hoogtijd om haar eens in het zonnetje te zetten middels deze rubriek.

‘Als je eenmaal de stap hebt gezet naar het theater, smaakt het naar meer.’ 
‘Ik begon bij het Parktheater als stagiaire tijdens mijn studie communicatie in Eindhoven. Tijdens deze stage werd mijn liefde voor theater ontwikkeld en toen ik gevraagd werd of ik wilde komen werken hoefde ik daar niet lang over na te denken. Ik vind het een fijn bedrijf, met een fijne werksfeer en mooi product. Geen seizoen is hetzelfde. Het is een sociaal bedrijf, ik voel me hier thuis.’

Vanaf het eerste moment betrokken bij de Uitkrant, werkt met veel plezier bij het Parktheater.

theater / film Naar beiden, theater maakt wel iets meer indruk op me.

alleen / samen Als je samen iets moois hebt gezien of hard hebt gelachen, dat deel je samen.

voorgeschoteld/ zelf Bij het ene ding liever voorgeschoteld, bij het andere liever zelf.

uit eten / uit drinken Ik vind het heel gezellig om uit eten te gaan, daar kan ik echt van genieten.

‘Wat de uitkrant sterk maakt is het collectief.’
‘Ik kan me nog herinneren dat ik met een floppy disc naar Frank liep, de ontwerper die 27 jaar de Uitkrant heeft gemaakt en onlangs het stokje heeft overgedragen. Hij maakte er een copy-versie van, dat kun je je nu toch niet meer voorstellen? Ik bewaar hele goede herinneringen aan de begintijd van de uitkrant. Ik schreef voor de jeugdpagina Het Ministerie van Leuke Dingen en ben al die tijd redacteur gebleven voor onze content. Ik schrijf alle teksten en selecteer welke voorstellingen we aanleveren. Ik bekijk verkoopstanden, de mix van middelen, bepaal de doelgroep. Bovenal doe ik de selectie op gevoel, op fingerspitzengefühl.’

‘Het Parktheater leverde in de begindagen 40 voorstellingen aan en we waren daarmee misschien wel de grootste deelnemer. Tegenwoordig is er niet alleen de krant maar ook veel digitaal. In de beginjaren kwamen we een keer in de maand bij elkaar bij de voormalige hoofdredacteur van Uit in Eindhoven, Wim Helms. Dit was goed voor de onderlinge contacten. De week erna deden we eindredactie, dat was minstens zo leuk. Dan gingen we teksten analyseren en dat leverde soms ontzettend leuke woordspelingen of situaties op. We werkten onder andere samen met het Speelhuis, CKE, Muziekgebouw en het Parktheater. Iedere instelling had zo zijn taak in het maakproces. Dat was heel erg leuk maar ook tijdrovend. Tegenwoordig gaat het efficiënter.’